Chitwan,olifanten en Kathmandu

Namaste!

Hier waarschijnlijk het laatste berichtje vanuit het overweldigende NEPAL! Want helaas zit over vier dagen deze geweldige reis erop en gaan we dit geweldige land met pijn in ons hart achter laten!!!
Thuis voelt als heel erg ver weg en het lijkt af en toe alsof we al maanden onderweg zijn...zoveel indrukken, zoveel foto's, zoveel camerabeelden en zoveel momenten die vastgelegd zijn op onze harde schijf.
Maar laten we niet op de zaken vooruit lopen, hier noemen we het al het verboden onderwerp ;-)!!!
Maandag zijn we vertrokken uit Pokhara. Na het internetten hebben we in speedtempo onze backpacks weer omgegooid. Lees: alle vieze kleding inde eigen tas gegooid, niks opgevouwen en de backpack een stuk zwaarder en moeilijker dicht passend dan eerder....maar geeft niet in Chitwan kon alles er weer uit!!! Daarna zijn we lekker gaan pitten, alhoewel lekker een groot woord is want de bedden zijn hier niet meer dan een dun matrasje op een plank maar goed dat nemen we nog steeds maar voor lief....;-) je moet er wat voor over hebben he...!?

De volgende morgen mochten we weer vroeg op (ja het blijft allemaal mogen alhoewel het bij Jeroen een enkele keer toch wel met een licht protest gaat) want om 7 uur vertrok ons busje richting Chitwan National Park (CNP), nog snel een broodje scoren bij de straatbakker en daarna een goed plekje inde bus gescoord, we zaten heerlijk helemaal voorin dus konden we met de beentjes gestrekt inplaats van met de knietjes naast de oortjes ;-)! Halverwege konden we ergens ontbijten en daarna werd de rit weer hilarisch door de wederom errug slechte weg. Het honkte, bonkte en hobbelde weer behoorlijk en achterin werden de luistjes weer meerdere malen flink gelanceerd!! Gelukkig hadden wij voorin de bus weinig last.....soms moet je een beetje mazzel hebben het scheelde in ieder geval een boel blauwe plekken en bulten op het hoofd!

Tegen de middag waren we in CNP en konden we plaatsnemen in onze eigen cottage, fantastisch! Een eigen huisje (twee onder kap weliswaar...;-)) met twee bedjes en een eigen badkamer genieten! De bedjes hadden elk zelfs een eigen muskietennetje want in Chitwan hebben ze nog wel eens last van malariamuggen.....! Nadat we ff onze spullen hadden gedropt en eindelijk ff een wasje hadden gedraaid (DIE SPULLEN VAN DE TREKKING WAREN ECHT VIES EN STONKEN ONZE TAS UIT ;-)) kregen we een korte briefing over het NP en daarna hebben we geluncht. Na de lunch hadden we ff een uurtje om te relaxen (erg belangrijk af en toe ;-)) en daarna hadden we sightseeing door het dorp, Best grappig maar voor onze zelfstandige groep een beetje too much, we hadden liever zelf rondgelopen. Nadat we aangekomen waren bij de rivier hebben we de gids lieflijk gezegd dat we hier toch echt niet meer weg gingen en dat we zelf de weg naar onze huisjes wel terug konden vinden, we wilden namelijk genieten van de zonsondergang aan de rivier. Voorbij drijvende houten kano-tjes, in de verte badderende olifanten en de zon die langzaam ondergaat in de rivier, wat wil een mens nog meer om ultiem gelukkig te zijn.....een bananalassi natuurlijk ;-) (plaatselijk drankje waarin inmiddels een aantal luitjes van onze groep -lees MARIEKE- verslaafd aan zijn!!! Ultiem gelukkig hebben we na de zonsondergang onze korte broeken verruild voor een lange en onze hempjes (het was echt warm in Chitwan) verruild voor iets met lange mouwen omdat het in het park en het gebied erom heen stikt van de muggen. Aangezien we geen zin hadden in bulten all over ourbody ondanks de warmte dus toch maar warme kleren...! Daarna hebben we in het dorpje heerlijk gegeten jullie zullen niet kunnen raden wat: patatje oorlog, hier gespeld als pataje orlog maar hij smaakte zeer goed met mayo en pindasaus. Behoorlijk hilarisch als de ober je bestelling herhaald en naast de Nepali set en Nepali momo, twee patatjes oorlog opnoemd! Fantastisch!

Na het eten zijn we lekker terug gegaan naar het hotel/huisje en zijn we na nog wat gelezen te hebben lekker gaan slapen! Want de volgende ochtend was het wederom vroeg dag, half zeven zaten we aan het ontbijt en om 7 uur zaten we in bootje op de rivier, wildlife aan het spotten! Na anderhalf uur dobberen (het was best spannend want het bootje was heel smal en naar ons idee een beetje lek) en slechts een paar vogels gespot te hebben gingen we te voet verder het park in. De gidsen probeerden het nog een beetje spannend te maken maar wat betreft wildlife hebben we weinig gezien....ach het was een rielekst tochtje lekker wandelen in de vroege ochtenddouw!
Daarna konden we ff wat drinken en moesten we weer verder naar deel twee van het dagprogramma (ja het was een druk maar waanzinnig leuk programma) het wassen van de olifanten en het zwemmen ermee. Daarheen gelopen hebben Linda en Jeroen en Marielle inderdaad op de olifanten gezeten (Marieke vond het wat te commercieel en het botste een beetje met haar principes) en Marieke heeft gefilmd en foto's gemaakt. Daarna hebben ze de olifant nog gewassen en daar hadden zowel de olifant als de mensen die het deden erg veel plezier in. Machtig om zo'n groot beest gewoon te zien genotteren, krioelen en spelen met de mensen die hem aan het wassen waren (natspuiten enzo ;-))! Dat maakte voor Marieke wel weer wat goed......

Daarna hadden we ff de tijd om te lunchen en nadat Jeroen zijn zoveelste fried egg (hij wordt er hier zelf nogeen keer 1) en Marieke wederom een Tibetan bread met suiker hadden weggewerkt gingen we op naar het laatste deel van de excursie een tochtje door de jungle op de rug van een olifant. Marieke wederom met enig tegenzin maar ja je blijft toerist en ze hadden verteld datdeze olifanten echt goed behandeld werden. Daar aangekomen kregen we allemaal toch een behoorlijke knoop in de maag toen we zagen dat er VIER mensen op een olifant moesten.....Maar toch maar gedaan we wilden toch graag wat van het NP zien en de beste (en eigenlijk enige optie) was op de rug van een olifant. Het opstappen ging al niet soepel, de lenigheid is na ruim drie weken ver te zoeken en met vier lange nederlanders in zo'n klein mandje is geen aanrader. Eenmaal op pad merkten we dat het ook niet echt comfortabel zat en naarmate de rit kregen we steeds meer medelijden met de olifant....na een uurtje waren we er allemaalgoed zat van en hadden we werkelijk van alle spieren last....helaas zou de tocht twee uur duren. Gelukkig spotten we onderweg toch nog wat wildlife namelijk een heuse RHINO met baby (neushoorn) echt een fantastisch gezicht, ze waren heerlijk aan het badderen in een modderpoel....dit maakte onze knoop ietsjes kleiner maar toch waren we er inmiddels echt wel zat van. Gelukkig werd de terugweg ingezet en na nog ruim eenhalf uur hobbelen (geen enkele busreis in India kon tegen dit hobbelen op) mochten we eindelijk de olifant een trosje bananen geven en onze lange lichamen bevrijden uit het (te) kleine mandje!
Daarna hebben we ons weer af laten zetten aan de rivier waar we wederom hebben genoten van een zonsondergang aan de rivier. Reizen is zwaar af en toe ;-)!
's Avonds hebben we wederom in hetzelfde restaurantje gegeten en de patat met oorlog was wederom niet aan te slepen hahaha! Na het eten de schoongewassen (voor zover het hier schoon wordt, lees het ruikt weer iets minder naar zweet maar ziet er steeds minder uit ;-)) spul weer in de tas gestopt en lekker in ons muskietennestjes huisje gekropen!

Vanmorgen (ja jullie zijn weer bijna bij ;-) maar korter kan ik het echt niet maken want je maakt wat mee hier) hebben we nog ontbeten in Chitwan en daarna zijn we wederom in de bus gestapt op naar Kathmandu! Het begint bijna saai te worden maar wederom was de weg errug slecht en omdat we nu zelf ook vrij ver achterin zaten zijn we weer menigmaal gelanceerd! Na een plas en een lunchstop ergens halverwege zijn we rond vier uur in Kathmandu aangekomen! Na een korte briefing zijn we lekker rond gaan slenteren richting Durbar Squar waar we mdden in 1 of ander concert terecht kwamen. Kathmandu is een stuk drukker dan waar we tot nu toe geweest zijn maar wat kun je verwachten van een hoofdstad, maar we voelen ons hier helemaal thuis! De mensen zijn vriendelijk, niet te opdringerig, de drukte, er zijn geen tuktuks (wel fietsriksjas maar die zijn minder irritant en minder milieuvervuilend) en je hebt hier een boel gezellige barretjes, restaurantjes en terrasjes! Wij zitten in Tamal de toeristenwijk van Kathmandu waar alles (alle bezienswaardigheden) op loopafstand van zijn. Dus morgen gaan we vroeg op pad. Misschien hebben sommigen van jullie het al gelezen morgen gaan we een vlucht maken met een klein vliegtuigje naar de Mount Everest! Eens even kijken hoe indrukwekkend die 8889 meter hoge berg in het echt is. Wij waren al deeply impressed van de Anapurna (8169) en de Machapuchre (rond de 6100 geloof ik) dus dat zal helemaal wel indrukwekkend hoog zijn. Morgen om half zes rijdt de taxi voor en om kwart voor zeven gaat ons vliegtuigje de lucht in! De rest van de komende twee en een halve dag in Kathmandu zullen we spenderen aan het bezoeken van diverse tempels, stupas's, omliggende dorpen en natuurlijk aan flink shoppen...;-) nu is alles nog enorm goedkoop dus daar gaan we nog even flink gebruik van maken!

Waarschijnlijk is dit ons laatste berichtje uit het land wat voorgoed ons hart heeft gestolen. Met pijn in ons hart, kippenvel op onze huid, maar met een heleboel prachige herinneringen, foto's en videobeelden stappen we aanstaande donderdag in het vliegtuig richting Delhi. Daar zullen we een flink aantal uren moeten doorbrengen (ongeveer 8 uur) waarna we doorvliegen naar Wenen en van Wenen het laatste stukje naar Amsterdam waar we vrijdag rond half tien weer voet zullen zetten op Nederlandse bodem, terug in de westerse wereld, terug in de structuur, terug in de 21e eeuw!!! Tot snel!
O ja het is Jeroen eindelijk gelukt om foto's op onze site te zetten willen jullie zien waar wij zo enorm van genoten hebben de afgelopen dagen (weken) neem dan even een kijkje op:
http://picasaweb.google.com/mariekeenjeroen/indiaennepal2
Bedankt voor al jullie leuke reacties en als we weer thuis zijn zijn jullie natuurlijk van harte welkom om alle foto's en beelden te bekijken! (En natuurlijk blijven reageren want als we nog een keer kijken hier is het wel erg leuk omberichtjes van jullie te lezen!)

Groeties vanuit een overweldigend NEPAL!
Jeroen en Marieke